Διώξτε την «ομίχλη» από το μυαλό

Ο διακεκριμένος καθηγητής του Tufts κ. Θεοχάρης Θεοχαρίδης μας εξηγεί πώς ανακάλυψε τον κομβικό ρόλο των μαστοκυττάρων και πώς, με όπλο το χαμομήλι, ανακουφίζει τα συμπτώματα χιλιάδων ασθενών

Ένα στα 200 άτομα ζει στην… ομίχλη του εγκεφάλου του εμφανίζοντας συμπτώματα όπως μειωμένη πνευματική οξύτητα, γνωστικά προβλήματα, δυσκολίες στην ικανότητα συγκέντρωσης και εκτέλεσης πολλαπλών καθηκόντων ταυτοχρόνως αλλά και προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Η «ομίχλη (ή σύγχυση) του εγκεφάλου» (brain fog)… θολώνει την καθημερινότητα ασθενών που πάσχουν από ένα ευρύ φάσμα νοσημάτων και διαταραχών όπως ο αυτισμός, οι ημικρανίες, η πολλαπλή σκλήρυνση, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η κοιλιοκάκη, η ινομυαλγία αλλά και η ήπια γνωστική διαταραχή που αποτελεί προάγγελο της νόσου Αλτσχάιμερ και άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές. «Τοπίο στην ομίχλη» θυμίζει και ο εγκέφαλος ογκολογικών ασθενών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες λόγω των ισχυρών φαρμάκων που λαμβάνουν. Ο κοινός παρονομαστής πίσω από όλα αυτά τα νοσήματα και τη σύγχυση που προκαλούν στον εγκέφαλο φαίνεται να είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία που ξεκινά από μια συγκεκριμένη κατηγορία κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα μαστοκύτταρα. Ο διακεκριμένος έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου Tufts στη Βοστώνη κ. Θεοχάρης Θεοχαρίδης έχει μέσα από πολυετείς μελέτες επάνω στα μαστοκύτταρα καταφέρει να τα «τιθασεύσει» (τουλάχιστον ως έναν βαθμό) δίνοντας ελπίδα ανακούφισης και καλύτερης ποιότητας ζωής σε χιλιάδες ασθενείς. Ο καθηγητής έχει μάλιστα κλείσει ένα φλαβονοειδές που περιέχεται στο χαμομήλι και ονομάζεται λουτεολίνη σε διατροφικά συμπληρώματα που δοκιμάζονται ήδη με επιτυχία σε άτομα με διαφορετικά προβλήματα υγείας. Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα ακολουθούν με… καθαρό μυαλό αφού μπορεί να αφορούν εσάς τους ίδιους ή ανθρώπους γύρω σας.

Ο διακεκριμένος έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης κ. Θεοχάρης Θεοχαρίδης

Πώς όλα αυτά τα τόσο διαφορετικά προβλήματα μπαίνουν κάτω από την ίδια… ομιχλώδη ομπρέλα θα απορήσετε και θα έχετε δίκιο. Το «κλειδί» φαίνεται να είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία που ξεκινά από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται μαστοκύτταρα, απαντά μιλώντας στο «Βήμα» ένας διακεκριμένος έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου Tufts στη Βοστώνη, ο κ. Θεοχάρης Θεοχαρίδης, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να τιθασεύσει τα ατίθασα μαστοκύτταρα χαρίζοντας έτσι ανακούφιση και καλύτερη ποιότητα ζωής σε χιλιάδες ανθρώπους. Και οι προσπάθειες δεκαετιών φαίνεται να αποδίδουν καρπούς, όπως θα διαβάσετε, αφού ο έλληνας καθηγητής ανακάλυψε ότι ένα ταπεινό φλαβονοειδές που περιέχεται στο εξίσου ταπεινό χαμομήλι μπορεί να κλειστεί σε μια κάψουλα και να διαλύσει την ομίχλη του εγκεφάλου και μαζί της πολλά άλλα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς με τα προβλήματα που προαναφέραμε (και ίσως πολύ περισσότερα που ακόμη δεν έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες). Διαβάστε τα ενδιαφέροντα αυτά ευρήματα που αλλάζουν το σκεπτικό μας για πολλές νόσους και μας μεταφέρουν σε ένα μέλλον το οποίο άνθρωποι που σήμερα ταλαιπωρούνται θα ατενίζουν με «καθαρό» μυαλό.

Οταν ο κ. Θεοχαρίδης, καθηγητής σήμερα Φαρμακολογίας, Εσωτερικής Παθολογίας και Βιοχημείας, καθώς επίσης και διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής Ανοσοφαρμακολογίας και Ανακάλυψης Φαρμάκων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης, αποφοιτούσε το 1968 από το Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης και επιβιβαζόταν στο υπερωκεάνιο «Αννα Μαρία» με προορισμό τις ΗΠΑ, ίσως ονειρευόταν αλλά δεν φανταζόταν τη λαμπρή καριέρα που θα ανοιγόταν μπροστά του. Οπως διηγείται στο «Βήμα» «ξεκίνησα με μια υποτροφία για το Πανεπιστήμιο Yale στο Κονέκτικατ, ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή, για την αγορά του οποίου συγκέντρωσαν τα χρήματα οι δάσκαλοί μου, τρεις βαλίτσες και 28 δολάρια». Η μητέρα του μάλιστα πίστευε ως την τελευταία στιγμή ότι ο γιος της δεν πάει για σπουδές αλλά για να δουλέψει σε εργοστάσιο. «Δίπλα ακριβώς στο Πανεπιστήμιο υπήρχε ένα εργοστάσιο που κατασκεύαζε κλειδιά Yale – γνωστά και στην Ελλάδα. Η μητέρα μου είχε πανικοβληθεί πιστεύοντας ότι δεν πάω στο Πανεπιστήμιο αλλά εργάτης στα… κλειδιά». Περνώντας μέσα από τις διαδικασίες του αμερικανικού συστήματος Παιδείας ο κ. Θεοχαρίδης άνοιξε τελικώς τα φτερά του με τα «κλειδιά» της γνώσης (και όχι του εργοστασίου) και βρέθηκε να έχει στα χέρια του πτυχίο Βιολογίας, πτυχίο Ιατρικής, δύο μεταπτυχιακά διπλώματα και διδακτορικό στη Φαρμακολογία, όλα από το Γέιλ.

Το διδακτορικό του μάλιστα έμελλε να τον φέρει μπροστά στη μεγαλύτερη «συνάντηση» της ζωής του – τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο -, αυτή με τα μαστοκύτταρα. Πρόκειται για ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων των ιστών που πρωτοανακαλύφθηκε το 1887 από τον δρα Πάουλ Ερλιχ (Paul Ehrlich). Ο Ερλιχ τα ονόμασε μαστοκύτταρα (mast cells) καθώς είδε ότι το κάθε ένα τέτοιο κύτταρο αποτελείται από περίπου 500 εκκριτικά κοκκία (μικρά «πακέτα» που περιέχουν πρωτεΐνες οι οποίες εκκρίνονται από το κύτταρο προς το εξωκυττάριο υγρό) και πίστεψε έτσι ότι τα συγκεκριμένα κύτταρα θρέφουν άλλα κύτταρα, οπότε χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη «μαστός». Αν και στην πορεία αποδείχθηκε πως δεν είναι αυτός ο ρόλος των μαστοκυττάρων, αυτά δεν ξαναβαφτίστηκαν αλλά κράτησαν το λανθασμένο όνομά τους.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ: